Sapyoseksüel; adında bir başlıkla başlamak istedim. Dün gece ilk defa yıllardır kendimde var olan duygunun adı ile tanıştım. Üzerinde uzunca süre düşündüm. Neydi; "sapyoseksüellik" zekaya duyulan hayranlık, zekadan tahrik olmaktı. Ben bir sapyoseksüel'dim. Bu farkındalık beni mutlu ettiği kadar düşündürdü, karıştırdı. Sorgulamadığım durumları sorgulattı. Geçmişte karşılaştığım ve anlamlandıramadığım olayların temeline inmeme sebep oldu. An'a geri döndüğümde geleceğimin aslında yıllar önce şekillendiğini farketmemi sağladı. Kendimde bilmediğim bir özelliği keşfetmiş, bir konuda daha farkındalığım artmıştı. Ama ben buna sevinmekten öte endişelenmiştim. Çünkü anı sorgulamaya başladım. Şuan hayatımda, çevremde olan insanları doğru yere koyup koymadığımı anlamaya çalıştım.Bu farkındalık beraberinde bir vedayı ve olmaması gereken insanlara yoğun ve tarifsiz anlamlar yüklemeyi barındırıyordu.
Sabah saatlerinde gözlerimi tavana dikmiş hala bu durumu anlamlandırmaya çalışıyordum. Ben kimdim, yanımdaki kimdi, ben burada doğru yerde miydim? Bir an olduğum yerden doğrulup dışarı çıkarak; "ben geldim" deme fikri dahi aklımdan geçti. Durdum, bazen durmak gerekiyordu. Fazla bilgi, fazla sorgu, fazla karışıklık demekti. Gidemedim, gitsem bütün hayatım değişecekti, biliyordum. Şimdi değil diyerek, kapattım gözlerimi...
