Ne istediğimi biliyorum; ama isteğime nasıl kavuşacağımı bilmiyorum. Belki onu da biliyorum da işime gelmiyor. Artık eskisi kadar güçlü değilim çünkü. Mücadele edemiyorum. Hele kavga, tartışma, ses iyice yıpratıyor beni. Kendimle savaşıyorum adeta.
Geçenlerde kendime verdiğim sözü yine çiğnedim bugün. Belki söz değildi; ama bir daha tekrarlanacak olursa ...... diye başladığım sözcüklerdi, yine tutamadım. Beni bu kadar aciz kılan sevdama haykırmak, isyan etmek istiyorum durmaksızın bağırmak... Ben bu değildim, değilim, olmuyor küçük kız, sana yakışmıyor...
Bir şeyler ararken bir fotoğraf çıktı karşıma, ölümsüzlükle bir bağlantısı varmış gibi anlatılmış. Sanki ölen bir insan portresi bir ağaçta yaşatılmış. Düşünmesi bile tuhaf, evet kulağa ürkütücü de geliyor. Hee bu arada bu sadece benim yorumum... Görüşler kabul edilebilir, itinayla tartışılabilir, lakin lütfen kısık sesle ve küçük harflerle, kafam ses çekmiyor da....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder