26 Kasım 2010 Cuma

Bir Diyalog

Ruh halimin fazlasıyla değiştiği, anlık kararlar verdiğim bugünlerde yaşadığım gel - gitleri de kaldıramaz oldum artık...

Dün aslında kötü olan onca şeyin arasında bana iyi gelen bir şeyler vardı. En son ne zaman orada olduğumu hatırlarken meğer nasıl da hasret kaldığımı anladım...

Şimdi ağlamaklıyım, yeteri kadar hissizleşmemişim meğer. Üzgünüm.

Bir diyalog;

Y: Aynen devam yani. Ben de ..... firmasında çalışıyorum. Epey zaman oldu görüşmeyeli... Sizinkiler nasıllar?

X: Evet aynen devam. Annem seni özlemiş, hep soruyor:)

Y: Yoğun koşturmaca çalışıyorum işte. Ben de özledim .... teyzeyi. 2 yıl kadar oldu haberleşmeyeli. Ufaklık nasıl, gerçi büyümüştür ama, asıl ..... nasıl?

Bu satırları yazarken tarifsiz duygular sardı her yanımı, biraz yürek sızlaması, biraz, biraz işte...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder