Siz mucizlere inanır mısınız, bilmiyorum ama ben inanıyorum. Allah zor durumda olduğumuz anlarda bize yardım ediyordu, bunu öyle derinden yaşadım ki... Bir kaç satırla hissettiklerimi ve yaşadıklarımı anlatmak istiyorum şimdi...
- Bir veda sahnesi.. Yılların biriktirdiği büyük bir aşk, bir bankta gözyaşları eşliğinde sona eriyordu. Belliydi, kurtuluşu yoktu artık. Durmaksızın ağlıyordu genç kız, son sözleri olmasından korksa da kendince bir şeyler kurmaya çalışıyordu elbet. Bu sefer biliyordu bu bir yol ayrı mıydı...
- Vee bir telefon gelir, gitmiyorsun, inanamamıştı, ne diyeceğini bilemiyordu, konuşma güçlüğü çekiyordu. O ana kadar üzüntüden ağlayan genç kız, mutluluktan ağlamaya başlamıştı. Hıçkırıklarla ağlarken gitmiyorum diye bağırıp boynuna atlamıştı sevgilisinin...
- Sevgilisi nasıl olur, ne oldu derken, anlatamam, konuşamam diye cevap veriyor ve elleri durmaksızın titriyordu kızın...
Vee bu kez de mutluluktan kendini toparlayamamıştı, sanki yeniden hayata dönmüştü. Mucize denilen şey bu olsa gerek, bu bir mucizeydi, aşk bir mucizeydi, o bir mucizeydi...
O kadar çok ağladım ki, o kadar çok dua ettim ki ve sonunda her şey istediğim gibi sonuçlandı, hem de tüm ümidimi kaybettiğim anda... Ama hep inandım, hep söyledim, son anda bir şey olacağını ve burada kalacağımı hissetmiştim, bunu biliyordum. Çok, çok mutlu olmuştum...
Şimdi çok daha iyi anlıyorum...
BİTTİĞİNİ SANDIĞIMIZ ANDA HER ŞEY YENİDEN BAŞLAYABİLİYORMUŞ....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder