Başlıksız, yorumsuz, kelimeler kifayetsiz

Güzel uyandığım bir günün ardından en fazla 1 saat geçmişti, bugün bir şeyler olacağı belliydi. Duyduklarım veda sözcükleriydi, " Olmuyormuş, şimdi sürse sonra bitecekmiş. Bir sonumuz olmayacakmış bizim, hem o bana söylemiş de ben anlamamışım. Şimdi ilk kez söylemiyormuş zaten. Anlayış ve kolaylık istiyormuş benden... " Ne denir ki bilemedim, ne yapılır onu hiç bilmiyorum. Belki de ilk kez bu kadar dağıldım, yıkıldım adeta... Bir de bizim filmimizden bir alıntı video göndermiş, daha bir dağıttı beni, biraz da sulugözüm ya tutamadım kendimi, başladım ağlamaya:(

Şirket içinde yaşanan büyük değişikliğe karşı şaşkınlığımı gizleyemezken, terfi etmek üzere oluşuma sevinemedim bile...

Karmakarışık, darmadağınığım şimdi... Hafta sonuna kalmaz netleşir her şey. Radikal kararlar diyorum bütün bunlara. Çünkü olursa böyle bir veda, kimse benden beklemiyor biliyorum. Çünkü ben bile kendimden beklemiyorum. Terfi durumu da uzun süre olmayacaktı ve ben çok başka şeyler düşünürken o da tersine dönecek gibi... Her şeyden önce hayırlısını diliyorum şimdi...

Tarkan'ın iki şarkısını dinleyip duruyorum, bir tanesini şimdi paylaşmak istiyorum...

Meğer hiç tanımamışım
Ne kendimi ne seni
Görünenle yetinmişim
Durup, hiç dinlememişim
Kalbimin nefesini
Sevilmişim sevmişim
Göz göre göre kaybetmişim
Umutlanmışım bulutlanmışım
Yağdı yağacak kirpiklerimden
İnanmamışım inanmışım
Kayıp gidiyorsun ellerimden
Bir daha çalar mı bilmem
Postacı kapımı sanmam
Biliyorum dönmezsinsen
Çoktan gitmişsin
Umutlanmışım bulutlanmışım
Yağdı yağacak kirpiklerimden
İnanmamışım inanmışım
Kayıp gidiyorsun ellerimden