En son ne zaman kendim için bir şey yaptığımı hatırlamıyordum ki bugün yaşadığım zorunluluk beni buna mecbur bıraktı. O kadar iyi geldi ki aslında bu bana. Ne alaka diyeceksiniz biliyorum; ama kendimi uzun zaman sonra ilk kez bu kadar değerli hissettim. Sanki eskisi gibi kendi ayaklarımın üzerinde, dimdik durabilirmişim gibi bir hisse kapıldım. Kulağa çok komik geliyor biliyorum, ama kaybettiğim değerlerin içimde bi yerlerde hala yaşadığını bilmek bana iyi geldi...
Kim bilir belki de bu güçle uzun bir seyahate çıkmak toparlar yaraları, sancıları, acıları...
Sevgili fasıl ekibi; senin de dediğin gibi... " Belki bir gün biz de Heybeli'de her gece mehtaba çıkarız... "
Kim bilir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder