Kaç gündür görmek istediğim kızı sabah şans eseri görünce bir hayli mutlu oldum doğrusu. Daha doğrusu görmekten çok, onun aldığı karar mutlu etti beni. Bir gün onu karşıma alıp saatlerce konuşmuştum, kendime anlatamadıklarımı, doğruları, olması gerekenleri ona öyle güzel ifade etmiştim ki. Can kulağıyla, sessizce ve olabildiğince ılımlı beni dinliyordu. Vee sonuç; doğru yol kazandı. Birinin vereceği doğru karar da bu kadar etkili olmak beni manevi anlamda nasıl rahatlattı. Özellikle de gençliğe yeni adım atmak üzere olan birinin yüreğine doğruluğu aşılamak kadar güzel bir şey olamazdı herhalde...
X: Sen neredesin, kaç gündür annenle haber yolluyorum, gelmiyorsun.
Y: Yok abla gelecektim de, işler yoğun, akşam evde de koşturmaca, bir de rahatsız etmek istemedim.
X: Olur mu öyle şey, her zaman beklediğimi söylemiştim. Eee ne yaptın?
Y: Senin söylediğini yaptım abla. Mesaj gönderecektim, ama malesef kontörüm de yoktu.
X: Ben de senden ses çıkmayınca kendi bildiğini yapmaya devam ettin sandım.
Y: Yok yok, senden sonra çok düşündüm ve sen haklıydın.
X: Sevindim canım, en iyisini yapmışsın. Hayırlısı olsun.
Şimdi kendi hayatıma olmasa da bir başkasının özel olan hayatına doğru yönde müdahale ettiğim için huzurluyum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder